Op 19 februari 2015 kwam er een blog online over geitenmelk van Kabrita. Op twitter ontstond al snel een discussie dat ik daarmee de WHO code overtrad. Immers, je mag geen reclame maken voor andere voeding dan borstvoeding. Zelfs niet na de peuterleeftijd. En dat deed ik wel, zeiden ze, door er een merknaam aan toe te voegen.
Iedereen die deze blog al een poosje volgt, weet dat ik mijn kinderen borstvoeding geef. Lang. Ergens tussen de 2 en de 4 jaar stop ik ermee, of eigenlijk, stoppen mijn kinderen ermee. Meestal omdat ik zwanger word en er geen melk meer uit komt. Je zou dus kunnen zeggen dat ik behoorlijk pro-borstvoeding ben.
Toch ben ik niet iemand die heel fanatiek die mening wil uitdragen. Ik heb respect voor ander keuzes. Soms vind ik het jammer dat iemand geen borstvoeding geeft, omdat ik het gevoel heb dat ze verkeerde adviezen hebben gekregen of niet voldoende gestimuleerd worden door hun omgeving. Maar zelfs dan respecteer ik een andere keuze.
Dit is ook de insteek van de betreffende blog. Zelf heb ik maar 6 weken borstvoeding gehad, daarna tot mijn 3e gekrijst van de buikpijn en vervolgens nog tot mijn 14e iedere dag buikpijn gehad (maar niet meer zo gekrijst). Op mijn 14e bleek ik allergisch voor koemelk. Ik kreeg geitenmelk als alternatief en was binnen 2 weken van de buikpijn af. Een blog over geitenmelk als alternatief schrijven past dus bij mij, vanuit mijn eigen ervaring.
Toen ik deze blog in 2010 startte, was het een hobby. Al snel groeide Hip & Hot en werd het te druk naast mijn vaste baan. Ik besloot minder te gaan werken. En ja, dan heb je minder inkomen, dat moet dan wel gecompenseerd worden. De hypotheek wordt immers niet betaald met lucht...
Dus ik ging met adverteerders en mediabureaus werken. Zoals zoveel bloggers trouwens. Wel kies ik ervoor om altijd eerlijk te zijn en alleen te schrijven over wat bij mij past. Als ik een recensieproduct ontvang wat niet aan mijn verwachtingen voldoet, dan beschrijf ik dat eerlijk of ik schrijf er niet over. Als het mediabureau mij vraagt om over plastic speelgoed te schrijven, dan zal ik altijd laten merken dat het mijn ding absoluut niet is. En ja, ik promoot apps, ben zelf een groot iPhone en iPad gebruiker, maar tegelijk mogen mijn kinderen maar maximaal 1 uur per dag op een scherm. Want ik ben ook tegen lang achter schermen zitten.
Mag ik die apps dan niet promoten? Mag je, als je pro-borstvoeding bent, nooit iets over kunstvoeding schrijven? Mag ik geen reclame maken voor plastic speelgoed, wat kinderen vaak echt geweldig vinden, maar meestal compleet fantasieloos is en snel kapot gaat? Ik koop het niet vaak voor mijn kinderen, maar heb ik de wijsheid in pacht? Zijn mensen die hun kinderen kunstvoeding geven en er plastic speelgoed voor kopen per definitie slechte opvoeders? Wie ben ik om daarover te oordelen?
Ik maak andere keuzes voor mijn kinderen, maar ik vind niet dat ik hoef te oordelen over de keuzes van een ander. En nogmaals, jij werkt toch ook niet voor niks? We hebben allemaal ons inkomen nodig. De één schrijft daar blogs voor, de ander werkt in een ziekenhuis en weer een ander in een winkel. Mijn blog-collega Linda schreef er ook al eens een stuk over, na negatieve reacties.
Anyway, ik wilde deze blog schrijven om uit te leggen waarom ik en vele andere bloggers op deze manier werken. Het kost echt veel tijd om de blog bij te houden, en ook geld. De hosting, de freelancers, mijn boekhouder, enz.
Ik hoop dat jullie zo een beetje begrijpen hoe het werkt voor bloggers en er respect voor kunnen opbrengen. Wil je er nog iets over zeggen? Laat gerust een reactie achter!
Voor meer informatie over borstvoeding en de reclamecode, lees hier.
Volg ons!
Volg Hip & Hot Blogazine via Social Media en blijf op de hoogte van de leukste tips voor ouders en kinderen!
facebook.com/hipenhotmagazine
twitter.com/hipenhot
instagram.com/hipenhot
pinterest.com/hipenhot
Wat een leuk blog. Ik kan het helemaal met je eens zijn. En jij mag gewoon schrijven over een product waarvan jij vindt dat het voor *sommige* van je lezers een goed idee kan zijn. Waarom zou je dat niet mogen? O, je verdient misschien wat met het noemen van dit product, dat kan. Maar je prijst het niet aan als beter dan borstvoeding, maar als mogelijk beter dan een ander moedermelk alternatief. Maar eigenlijk maakt het allemaal niet veel uit, want je bent geen zorgverlener die zich gebonden heeft aan de WHO-code en je blijft binnen de wettelijke restricties door (in je afbeeldingen althans 😉 ) alleen nrs 2 en 3 te tonen.
Misschien moest ik je idee maar eens overnemen en wat advertorials gaan schrijven, want je hebt volkomen gelijk dat bloggen meer geld kost dan oplevert over het algemeen. Alleen dan niet ver kunstvoeding, want ik ben als lactatiekundige wel gebonden aan de WHO Code en deze te schenden zal mijn diploma doen vervallen.
Dank je wel voor je lieve reactie, Gonneke!
Mijn jongens zijn geboren in de jaren 90 van de vorige eeuw. De oudsten zijn een veel te vroeg geboren tweeling en hebben drie maanden gekolfde borstvoeding gehad in de fles. Dat was geen keuze. De overstap naar de borst lukte ons drieën niet meer, na zo een langdurig ziekenhuis traject. Bovendien was er in die tijd ook helemaal niks mis met flesvoeding. De derde zoon kwam vrij snel daarna, de tweeling was 2,5 jaar. Met een werkende man en zo een druk gezin, lukte de borstvoeding niet goed. Na een pijnlijke borstontsteking heb ik er een punt achter gezet. Met de flesvoeding is ook de derde zoon groot geworden. Nu ben ik 48 en zijn mijn jongens al studerend en het huis uit. Ik begrijp de huidige moeders niet (meer). Doe toch een relaxed met elkaar. Trouwens, zelf heb ik ook een koemelk allergie, weet ik sinds vijftien jaar.
Goedzo!