De weken vliegen voorbij. Na deze week is het bij ons al herfstvakantie. Ik heb inmiddels ook twee reisjes gepland staan. Daar heb ik veel zin in, even wat anders dan werk. Verder heb ik deze week veel aan mijn collega gedacht, het hield me toch bezig. Vrijdag was de uitvaart en daar gebeurde nog iets bizars.
Lees ook: Foto weekoverzicht Judith #558
Inhoudsopgave
Maandag
De maandag was een superdrukke dag. Ik zat al om 8.15 uur op de fiets naar kantoor. Daar had ik overleg en daarna ging ik samen met collega’s een netwerkbijeenkomst voorbereiden. We hebben een heel leuk idee en dat zijn we nu aan het uitwerken. Daar kreeg ik energie van. Vervolgens moest ik weer op de fiets voor een afspraak op een school en van daaruit weer op de fiets naar een andere school en toen weer op de fiets naar een andere school. Heb veel gefietst dus! Rond half 6 was ik thuis en zat de dag er eindelijk op. Ik was ontzettend moe, had een hele slechte nacht gehad dus ik kon echt niet meer. Na het eten heb ik nog een klein rondje gewandeld en toen ben ik lekker mijn bed in gegaan. Ik sliep nog voor 22.00 uur.
Dinsdag
Gelukkig was mijn dag iets minder druk dan gisteren, mede doordat er een afspraak uitviel. Ik begon met een vroege online afspraak. Dat was een fijn gesprek met mijn teamleider. Daarna stapte ik in de auto voor een afspraak op een school. Deze bleek echter niet door te gaan. Dus ik zat daar voor niks. Nou ja, verplicht onthaasten dan maar. Er werd goed voor me gezorgd, ik kreeg een kop thee en kon even iemand terugbellen. Daarna had ik op dezelfde school nog een afspraak en die ging wel door. Tussendoor kon ik naar huis. Eigenlijk had ik een afspraak op een andere school, maar die was afgezegd wegens ziekte. Om 3 uur ging ik weer terug naar dezelfde school van de ochtend, voor de laatste afspraak van de dag. Die duurde tot 5 uur en om half 6 was ik thuis. ’s Avonds heb ik nog een uurtje op de crosstrainer gestaan. Het is nu al snel te donker na het eten om nog een lange wandeling te maken, dat voelt voor mij in het donker niet prettig. Dus dan maar thuis sporten, kan ook he.
Woensdag
Na een goede nacht slaap en een herfstig ontbijtje met appel, kaneel en rozijnen, ging ik achter mijn laptop zitten. Maik had de auto nodig, dus toen ik om 9 uur naar een afspraak moest, pakte ik de fiets. Ik wist van te voren dat het een bijzonder gesprek zou worden. Het werd er ook één, waar ik uiteindelijk met trots vandaan ging. Van een moeizame samenwerking lukte het er weer een echte samenwerking met gezamenlijke doelen van te maken. De leerplichtambtenaar, die bij het gesprek zat, benoemde zelfs nog hoe bijzonder ze het vond hoe oplossingsgericht we met elkaar waren. Daarna fietste ik naar huis, waar ik de rest van de middag veel administratief werk heb gedaan. Dat vind ik niet het leukste deel van mijn werk, maar het hoort er wel bij. Gelukkig had ik er de ruimte voor. Voor ik het wist was het alweer avond.
Donderdag
Helaas had ik geen goede nacht en moest ik het met 4 uurtjes slaap doen. Gelukkig was het wel mijn vrije dag en hoefde ik niks. Ik trok gelijk mijn sportkleren aan, maar had de hele ochtend geen zin om te gaan. Dus bleef ik in mijn sportkleren aan tafel zitten werken. Ik had best wel genoeg te doen. Zo heb ik een blog geschreven over hoe ik toch altijd aan die leuke accommodaties kom, want daar kreeg ik weer allerlei vragen over toen ik op Instagram vertelde dat we voor de herfstvakantie een leuk huisje geboekt hadden in Frankrijk.
Vrijdag
Ik vertelde vorige week al dat er een collega was overleden. Deze vrijdag was de uitvaart. Vooraf had ik voor mezelf en 3 collega’s een kleurrijke bloem gekocht, dat was gevraagd. De andere collega’s konden helaas niet aansluiten wegens vakantie of andere afspraken, dus zo konden ze toch iets doen. Terwijl ik daar in de zaal zat, gebeurde er iets bijzonders. De familie kwam binnen en in die familiegroep herkende ik iemand van vroeger. Ik twijfelde of hij het was, want ik denk dat ik hem al zo’n 22 jaar niet had gezien. Later werden er beelden op de beamer geprojecteerd, waarbij er een huis voorbij kwam wat ik herkende. Het staat in Wassenaar en ik heb er wel eens aan het zwembad gezeten, waardoor ik zeker wist: het moet hem wel zijn. Maar wat is de link? Ik kwam er tijdens de dienst niet achter. Toen we later in de koffieruimte stonden, zag ik hem even alleen staan en besloot ik erheen te lopen. Hij herkende mij ook direct. We kletsten even en toen vroeg ik hem: wat is jouw link? Toen zei hij: het is mijn zus! Toen was ik natuurlijk even van slag. Ik heb dit nooit geweten! En ik kan het helaas ook niet meer vertellen tegen haar. Zo raar, je praat met collega’s meestal niet echt uitgebreid over familie. Ik was er de hele middag een beetje van onder de indruk.
Zaterdag
Zoals altijd ging ik eerst zwemmen. Het was lastig om vroeg uit bed te gaan, maar toen ik eenmaal in het zwembad lag was het prima. Na het ontbijt verzamelden we alles onder de 18 om naar de boekenwinkel te gaan. Het is immers Kinderboekenweek en dan mogen ze bij ons een boekje uitkiezen. Yuren ging mee, maar kon uiteindelijk niet slagen. Hij vond alles te kinderachtig of stom. Dan niet. In zijn plaats koos ik een boek, op aanraden van de verkoopster. Lenthe wist precies wat ze wilde, maar dat boek moest besteld worden. Fee koos ter plekke een spannend boek uit. ’s Avonds had ik zin om naar de film te gaan. Maik en Yuren gingen mee, de meisjes wilden thuis blijven. Het werd de film “Straf”, een Nederlandse film. Hij is niet heel goed ofzo, maar ik heb af en toe wel moeten lachen.
Zondag
Ik was al vroeg uit de veren, eerst sporten en daarna gingen Maik en ik met z’n tweetjes naar zijn ouders. Die waren een maand op vakantie geweest. We hadden ze even met rust gelaten, doordat we Corona hadden, maar nu was het tijd voor koffie. Maiks moeder had zelf gevuld speculaas gemaakt, erg lekker! Rond een uur of 2 reden we weer naar huis, waar Fee met smart op mij wachtte, want ze had zin in een spelletje Peking Mysteries. Dat hebben we dus gedaan. De rest van de dag heb ik op de bank doorgebracht met mijn boek. Ik las het boek wat ik gisteren had gekocht bij de boekenwinkel: Vandaag komen we niet meer thuis. Heb het in 1 ruk uitgelezen. Het is een mooi en actueel thema, het gaat over een jongen die door zijn vader abrupt wordt meegenomen naar een vreemd land, waar hij de taal niet spreekt en hij naar school moet. Het boek zoomt vooral in op hoe dat voor z’n kind is, om ineens ergens je draai te moeten vinden waar de cultuur totaal anders is dan je gewend bent en hoe dat proces verloopt. Ik vond het mooi.
