We zijn weer thuis! Na een heerlijke vakantie begonnen we vrijdag eind van de dag aan de terugreis en reden we zaterdag vanuit Boedapest in één keer door naar huis. Dat waren we vooraf niet van plan, maar het liep zo. En het ging prima. Ook lekker om zondagochtend in je eigen bed weer wakker te worden natuurlijk. Maar eerst vertel ik nog over onze laatste vakantieweek in Roemenië!
Lees ook: Foto weekoverzicht Judith #550
Inhoudsopgave
Maandag
Vanuit Praid reden we ’s morgens eerst naar Bear Lake, een groot zoutwatermeer. De Roemenen gaan hier vaak baden, is goed voor je huid en allerlei andere dingen. Ik wilde hier ook een paar uur gaan zwemmen, maar omdat we geen handdoeken hebben (die zaten in de vergeten koffer) wilde niemand mee. Dan maar doorrijden. We maakten een stop in Targa Mures, wat nogal tegenviel, we vonden het niet echt een leuk dorpje. Wel aten we bij een leuke Italiaan. Daarna door naar Cluj-Napoca. Hier hebben we ingecheckt en toen hadden we weer handdoeken. Zijn we alsnog naar een zoutwaterresort gereden in de omgeving om een paar uur te vertoeven. Was wel leuk, je blijft echt drijven in dat zoute water en daarna voel je je toch heel lekker. Dus blijkbaar doet het wel iets. De kinderen wilden daarna het liefst frietjes halen bij de Mc Donalds en in het appartement opeten, Maik en ik zijn uit eten gegaan in Cluj-Napoca. Ik denk dat het ’t beste restaurant was van de hele vakantie. Roemenië is niet echt een culinair land namelijk.
Dinsdag
Na een ochtendrondje in Cluj-Napoca door deze ontzettend leuke stad reden we helemaal naar het Noorden, bij de grens met Oekraïne. We maakten een stop in Sic bij de zoutwaterbaden die prachtig in de natuur liggen en in Baia Mare om te lunchen bij een leuke Italiaan. Sfeervol dorpje was het ook! Helemaal in het Noorden bezochten we Sapanta, en dan specifiek de begraafplaats daar. Dat is net een. openluchtmuseum, stuk voor stuk zijn de graven daar kunstwerkjes. Ze worden gemaakt door één persoon, die voor elke overledene een schitterend kruis maakt met persoonlijke afbeelding en poëtische tekst. Ik vond het een magische plek. Onderweg naar de accommodatie zagen we nog een vosje, die ik helaas niet op de foto kreeg en toen checkten we in bij het appartement. Daar ging nog het één en ander mis, want een half uur voor we aankwamen kregen we te horen dat het dubbel geboekt was. Gelukkig kwam ze zelf met een oplossing en konden we ergens anders.
Een bezoek aan Oekraïne
Na het inchecken wilden we nog even ergens wat gaan eten. Nu is er in het dorpje een brug die de rivier oversteekt en dan ben je in Oekraïne. De kinderen vonden dit interessant, dus ze vroegen of we dat konden doen. Ik zocht uit hoe de situatie er was, maar die bleek gewoon rustig. Dus besloten we een kijkje te nemen. Er staan grensposten voor en na de brug. We namen onze paspoorten mee en gingen het maar gewoon proberen. Het bleek makkelijk te lukken, al moesten we wel 4 x onze paspoorten laten checken op de heenweg en ook weer 4 x op de terugweg. In Oekraïne bezochten we het dorpje Solotvyno, wat verder niet heel veel bijzonders was. Er was een kerkje en een straat met wat spelende kinderen en een restaurantje waar we niet hebben gegeten. Na een uur zijn we weer teruggelopen en nog even aangeschoven bij een pizzeria in Roemenië. We hebben wel allemaal een stempel in ons paspoort en de kinderen hebben ervaren dat de oorlog niet overal is en een land ook gewoon doorgaat met leven, ondanks de oorlog.
Woensdag
Doordat we helemaal naar de grens van Oekraïne gereden waren, moesten we natuurlijk ook weer terug. Een flinke rit! We begonnen de ochtend eerst nog in Sighetu Marmatiei bij het museum en memorial over het communisme. Dat was erg indrukwekkend. De locatie was de gevangenis waar meerdere staatshoofden gevangen hebben gezeten en zelfs overleden zijn tijdens het regime. Wat wel jammer was, was dat alles in het Roemeens was. We kregen er een boekwerk bij met de Engelse informatie, maar dat waren steeds zulke lappen tekst dat het lastig was te ontdekken wat waarbij hoorde. Toch was het een mooi museum. Daarna dronken we een koffietje op het terras in de winkelstraat, even wat luchtigs tussendoor. Toen was het tijd om aan de terugrit te beginnen. We lunchten in Tagu Lapus op een terras en bezochten onderweg het Rohia klooster complex. Eind van de middag kwamen we aan in Sebes, waar we een accommodatie geboekt hadden. We hebben bij een supermarkt nog wat broodjes gehaald en die als avondeten gegeten, we hadden allemaal geen zin om uit eten te gaan.
Donderdag
Gisteren zijn we vanuit het Noorden terug naar de omgeving van Cluj-Napoca gereden, omdat we nog graag de Transalpina route willen rijden. Een flinke rit dus! Eerst bezochten we nog het Memorial of the Victims of Communism and of the Resistance. Dit is een museum in een voormalige gevangenis waar meerdere staatshoofden zijn gevangen gezet en vermoord. Heel indrukwekkend! Daarna hadden we wel iets luchtigs nodig, het werd een koffietje op een terras. Vervolgens begonnen we aan de rit. Het was een mooie route door de bergen met veel authentieke dorpjes. Ik probeerde vanuit de auto wat foto’s te maken, maar niet alles is goed scherp vanwege de snelheid. We zagen een begrafenisstoet, mensen met paard en wagen etc. Het echte Roemeense leven dus. We bezochten onderweg nog een mooi klooster en aten wat op een terras. In Cluj kochten we nog een ijsje en in Sebes gingen we slapen.
Vrijdag
Zaterdag
Zondag
