Het was even wennen, toen we maandagochtend weer voet op Nederlandse grond zetten. Na 5 dagen relaxen in Portugal, begon direct het jachtige leven weer. Ik moest zelfs meteen werken die dag. Nog steeds had ik een kraakstem, maar ik begon me wel langzaam wat beter te voelen. Helaas had ik het hele gezin aangestoken. Sterre en Fee kregen dinsdag koorts, Lenthe, Yuren en Maik werden eind van de week verkouden. En allemaal hetzelfde, zo’n hese stem. Besmettelijk virus dus!
De vlucht was trouwens iets minder prettig dan de heenweg. Fee was onrustig en huilde regelmatig. Ik denk dat ze al verkouden begon te worden en zich niet lekker voelde. Ook Lenthe was dwars en moe. Bovendien hadden we een niet zo aardige stewardess, die aldoor pinnig deed en de kinderen niet naar de wc liet gaan enzo. Omdat er mogelijk turbulentie zou komen. Ik was daar boos over. Lenthe is 3, als zij niet naar de wc kan plast ze gewoon in haar broek. En er was nauwelijks turbulentie. Uiteindelijk ben ik dus ook echt boos geworden. De stewardess zei: als ze in de wc haar hoofd stoot, is het mijn schuld. Ik zei: als ze in haar broek plast, is het òòk jouw schuld! En ik heb geen droge broek hier voorhanden. Dus. Uiteindelijk kwam ze terug om te zeggen dat ze met haar supervisor had besproken en dat ze toch naar de wc mocht, maar als er iets zou gebeuren, het niet verzekerd was. Nou prima hoor. Natuurlijk gebeurde er ook helemaal niks. Zucht…
Maandag gooide ik meteen een was in de wasmachine. Ik haat die troep als je terug komt van vakantie, en ik wil dat altijd zo snel mogelijk weg hebben. De enige manier is om er dan ook maar meteen aan te beginnen. Gewassen is alles inmiddels, maar die immense strijk ben ik nog niet aan toe gekomen. De kinderen knutselden feeënstafjes…
Dinsdag en woensdag waren drukke werkdagen, waar ik eigenlijk niet zoveel over te vertellen had. De nachten waren superslecht met Fee, die een dichte neus had. Ze werd om de haverklap wakker en ik dus ook. Na zo’n werkdag ga ik dan ook vroeg naar bed en dan slaap ik zo.
Donderdag kwam Wendy met Karel en Ian op bezoek. Ik had koekjesdeeg gemaakt. Nadat Lenthe en Karel samen boekjes hadden gelezen, legde ik placemats neer op de tafel en konden ze aan de slag. Karel had, superlief, een hartjeskoekje voor mij gemaakt. Die smaakte met al die liefde natuurlijk extra lekker! Sterre was ook thuis, zij had nog wat verhoging.
Ze wilde op vrijdag heel graag naar school. Toch had ze nog steeds verhoging. Wij hadden gezegd dat ze wel mocht, maar niet hoefde. Haar lijf gaf immers aan dat ze nog steeds niet helemaal fit was. Dus wij tas voor school klaargezet met eten, drinken en zwemspullen, besluit ze op het allerlaatste moment toch niet te gaan. Aaarghh!
De schoonmaakster kwam die ochtend, ik ben dan het liefste het huis uit, anders lopen we maar in de weg. Dus zijn we de stad in gegaan. Ik moest nog wat dingen kopen voor het Halloweenfeest dat ik, samen met 2 andere buren, organiseer in de wijk. Lenthe liep enorm te zeuren dat ze moe was, ze was natuurlijk ook niet fit. Uiteindelijk heb ik haar in de kinderwagen tussen de benen van Fee gezet. Echt comfortabel was het niet, maar ze kon in elk geval zitten. Tussendoor zijn we nog even gaan lunchen bij BIT, waar onze oude oppas werkt.
Ik was die dag een beetje gestressed. Ik moest allerlei dingen voor mijn werk doen, telefoontjes, mailtjes enz, maar Fee werkte totaal niet mee. Uiteindelijk heb ik haar in de box gelegd (wat ze niet wilde) en ben ik op de kamer van Lenthe met de deur dicht een kwartiertje gaan rondbellen. Het mòest gewoon, ook al vond ik het heel sneu dat ze zo huilde. Toen ik na het kwartier ging kijken was ze in slaap gevallen. Oh wat baalde ik dat het toen net half 4 was en ik haar weer wakker moest maken om Yuren van school te halen.
Zaterdag heb ik in de ochtend vleermuizen getekend op zwart papier voor de Halloween, en hebben de kinderen lekker aan tafel zitten knutselen en tekenen. Dat vind ik altijd zo gezellig. Kopje thee erbij, zelfgebakken koekjes, mmm. Omdat Maik heel verkouden was, besloot hij sinaasappelsap te gaan maken voor iedereen. Toen Sterre dat opdronk, begon ze ineens te gillen en huilen: au! au! We schrokken ons rot. Wat er aan de hand was werd niet duidelijk, ze zei dat er een pit in haar luchtpijp zat. Dat leek me echter onwaarschijnlijk, omdat ze gewoon ademhaalde en ook niet constant hoestte. Maar ze bleef huilen dat het zo’n pijn deed. Dus besloten we na 10 minuten dat we naar de huisartsenpost moesten. Nou ja, Maik dan. Daar aangekomen waren ze vrij snel aan de beurt. Het was inmiddels al wat minder pijnlijk. De arts heeft haar onderzocht en dacht dat haar keel misschien wat wondjes had door de verkoudheid. De sinaasappelsap is natuurlijk zuur en bijt dan uit. Dat kan pijnlijk zijn. Verder waren er geen bijzonderheden. Dus terug naar huis. Was ze in de auto rustig, thuis begon ze meteen weer te huilen en gillen. Toen vonden we het niet meer zo geloofwaardig. Na verloop van tijd stopte het weer en daarna hebben we haar er niet meer over gehoord.
Maik is met de kinderen de stad in gegaan voor wat boodschappen, ik ben wat gaan werken voor Hip & Hot en Halloween.
Alle verkleedkleren klaar gelegd, de seizoenstafel omgebouwd. We waren helemaal in de stemming. 
Na het avondeten hebben we de kinderen in verkleedkleren gehesen en begon de spooky Halloweenavond. We moesten verzamelen op het plein vlakbij ons huis. Daar stonden sta-tafels en hing een waslijn met kaarten. Op deze kaarten stonden de deelnemende woningen. Sommige huizen deden alleen trick or treat, op andere plekken was er een activiteit. Zo had 1 buurman een vampier in zijn tuinbank verstopt met spaghetti in zijn buik. Dat waren de darmen. De kinderen moesten daar kogels in zoeken. Bij ons thuis konden ze vleermuizen knutselen. Er waren buren die er ontzettend veel werk van hadden gemaakt, zò leuk! 
Na afloop was er warme chocolademelk en konden de kinderen marshmellows roosteren boven de barbeque. Het werd natuurlijk veel te laat voor de kinderen, maar het was reuze gezellig. En tegen de verwachting in werd geen van de kinderen wakker van een enge droom. 
Zondagochtend sliepen we uit. Na het ontbijt kreeg ik de intense behoefte eens alle kasten goed uit te zoeken. Alles lag door elkaar: speelgoed, de knutselspullen, enz. De kinderen stuurden we naar buiten om te spelen, het was tenslotte lekker zonnig & Fee kreeg ik zowaar een poosje in slaap. Maik deed de ene kast, ik de andere. Na 2 uur bikkelen hadden we 2 vuilniszakken vol troep en was er weer overzicht en structuur. Heerlijk!
De kinderen ontdekten “nieuw” speelgoed en knutselspul en beloofden ons plechtig voortaan alles netjes op te ruimen (yeah right).
Het hele weekend hadden we trouwens geen iPad aan gehad, dat voelde ook fijn. Normaal mogen ze in het weekend in de ochtend kijken (eigenbelang, dan kunnen wij langer slapen), maar dit weekend had ik kleurplaten neergelegd met nieuwe stiften en potloden en dat was een succes. Best wel fijn, zo’n beeldschermloos weekend. Ik vond de kinderen oprecht gezelliger en productiever.
De seizoenstafel werd, in afwachting van Sint-Maarten en Sinterklaas, nog even omgetoverd in een snorren-Movember sfeer. 
Aan het eind van de dag zijn we nog even naar de stad geweest en toen stond mijn moeder alweer voor de deur. Zij komt een weekje oppassen, omdat onze gastouder met vakantie is. 
