Als ik lekker weg kan, is het altijd een goede week. Een deel van deze week bracht ik door in Bilbao en dat was heel fijn. Ik was daar helemaal alleen en na bijna 30 jaar altijd met iemand op reis te gaan, was ik vergeten hoe heerlijk het is om alleen met jezelf rekening te hoeven houden. Geen overleg over wanneer je opstaat, wanneer je gaat eten, wanneer je wat gaat doen. Ik kan het iedereen aanraden en dit was ook zeker niet de laatste keer dat ik een paar dagen alleen ben weggeweest.
Lees ook: Foto weekoverzicht Judith #540
Inhoudsopgave
Maandag
Maar, als je af en toe wil reizen, moet er natuurlijk ook gewerkt worden. Dus maandagochtend begon met een intern werkoverleg op kantoor. Wat heel grappig was, was dat een collega een powerpoint had waarin ze verwees naar de migratie van de distelvlinder, een tentoonstelling in het Fotomuseum. Ik was daar net de dag ervoor geweest, zo toevallig! Het was voor het eerst in lange tijd dat ik na deze vergadering niet meteen hoefde te haasten, dus ik had de ruimte om met collega’s te praten. Dat is soms heel waardevol. Om 15.00 uur had ik wel nog een afspraak, die uiteindelijk een beetje raar verliep. Een uur later had ik een online afspraak met mijn team en zo vloog de dag voorbij.
Dinsdag
Ook dinsdag was redelijk rustig. Dat kwam op zich goed uit, want ik had best veel administratie te doen. MDO’s voorbereiden, de nieuwsbrief voorbereiden, mensen bellen, dat soort dingen. Om 13.00 uur had ik een afspraak, waar ik op de fiets heen ging. Die verliep prima. Lenthe kookte ’s avonds, ze maakte sushi. Daar was ze best een tijd mee bezig. En dat op een doordeweekse dag. ’s Avonds checkte ik in voor de vlucht de volgende middag.
Woensdag
De dag van vertrek, maar ’s morgens heb ik nog gewerkt. Rond 12 uur ging ik mijn tas inpakken, wat zo gebeurd was, want ik nam alleen een rugzak mee. Op zich prima te doen, al paste mijn camera niet, dus die nam ik op goed geluk maar om mijn nek mee. Scheelde toch weer 110 euro, daar kun je ook lekker van uit eten 🙂 Om 1 uur ging ik lopend naar het station, daar met de trein naar Schiphol en eind van de dag stond ik op het vliegveld van Bilbao. Alles was dus voorspoedig gegaan. In het vliegtuig zat ik naast een man waar ik mee aan de praat raakte. Hij werkte in Delft en ging ook alleen naar Bilbao. Uiteindelijk namen we samen een Uber naar de stad om kosten te besparen. ’s Avonds troffen we elkaar nog eens in de stad, waardoor we samen wat pintxo’s hebben gegeten. Was eigenlijk wel even leuk, een beetje aanspraak tijdens het eten. Verder heb ik die avond al wat rond het Guggenheim gelopen en door de oude stad, waar mijn hotel zat.
Donderdag
Ik was de volgende ochtend heel vroeg wakker, dus ik besloot om half 8 de deur van mijn hotelkamer achter me dicht te trekken en maar alvast op pad te gaan. Ik haalde een koffie en een Palmera bij een bakkertje om de hoek bij het hotel en wandelde door de oude stad, langs de rivier, naar de overdekte markt en wat andere bezienswaardigheden en een paar leuke wijken. Al voor 10 uur stonden er ruim 10.000 stappen op mijn stappenteller. Om 10 uur ging het Guggenheim open. Ik wilde er vroeg zijn, omdat ik wist dat het er druk zou worden. Mijn tactiek was om bovenin te beginnen en zo langzaam naar beneden te gaan, terwijl de meeste mensen juist beneden beginnen. Dat bleek goed te werken, het was lekker rustig. Toen ik beneden was, kwam ik die man uit het vliegtuig weer tegen. Na een korte ontmoeting begon hij aan het museum en ging ik er weer uit. Op naar de Vizcaya brug, waar ik met een Uber naartoe ging. Daar maakte ik een lange wandeling langs de boulevard van Getxo, tot aan de haven met zicht op de kliffen. Daar zat ik even op het terras en regelde ik een Uber om me op te halen.
Zorrotzaurre en de verloren camera
Ik liet me afzetten in een soort afgelegen cultwijk: Zorrotzaurre. Hier vind je veel street art en wat vintage winkeltjes, maar verder is er vrij weinig. Helaas kwam ik er 2 minuten na het uitstappen achter dat mijn camera van mijn schouder was gegleden en dus nog op de achterbank van de Uber moest liggen. Mijn telefoon was bijna leeg, even stress dus! Uiteindelijk kon ik via de app de chauffeur bellen, die geen Engels sprak en me alsmaar niet begreep, maar uiteindelijk toch iets mompelde van: I’m coming en dat deed hij ook. Pff. Daarna de wijk door, veel foto’s gemaakt en in 40 minuten teruggelopen naar het centrum. Inmiddels had ik 23 km gelopen en ik was bekaf. Ik besloot naar mijn hotelkamer te gaan en even uit te rusten. Ook moest ik mijn telefoon opladen, want die navigatie heb je toch echt wel nodig in zo’n stad. ’s Avonds ging ik er nog even op uit om te eten, maar ik ben niet meer ver bij mijn hotel vandaan gegaan. Daar was ik te moe voor.
Vrijdag
Op vrijdag moest ik me om 9 uur melden bij het Guggenheim voor een tour naar Gatzelugatxe, Guernica en Mundaka. Ik had dat geboekt via GetYourGuide, omdat ik nog wat van de omgeving wilde zien ook. Als ik geen auto huur in een stad boek ik regelmatig iets via GetYourGuide, in Bristol met Yuren bijvoorbeeld ook en ik heb zo Petra in Jordanië bezocht vanuit Israël. Ik heb er eigenlijk altijd positieve ervaringen mee gehad tot nu toe. Dat was dit keer niet anders: op de afgesproken tijd nam de gids ons mee naar een busje en werden we netjes afgezet bij het rotseilandje voor de klim. We kregen duidelijk informatie en het was prima om het zo te bezoeken. Daarna door naar de andere stadjes, die wat mij betreft wel een beetje snel gingen. Dat is het nadeel van zo’n tour, je hebt geen tijd om als het ergens leuk is iets langer te blijven. Al met al was het een leuke dag en heb ik veel gezien. Ik was wel blij dat ik om 3 uur weer in de stad werd afgezet en mijn eigen plan kon trekken. Ik ging nog naar een culthuis met een hele gave tentoonstelling van een Japanse kunstenares en bezocht er het rooftop terras en het zwembad met glazen bodem. Daarna was ik echt heel moe en besloot ik naar het hotel terug te gaan voor een pauze van een paar uur. Ik was al vanaf vroeg op de been en had ook deze dag weer ruim 16 km gelopen. Dan merk ik wel dat ik geen 20 meer ben hoor, 3 van zulke dagen hakken er in. Toen ik na een uur of twee ging eten bleek het te onweren en regenen. Ik ben een restaurant ingevlucht waar plek was en heb daar een heerlijke ceviche gegeten. Daarna vroeg mijn bed ingegaan en ik sliep als een blok.
Zaterdag
Tijd om te gaan! Om half 6 ging de wekker, maar ik was ervoor al wakker. Douchen, inpakken en naar de hoofdstraat om op de taxi te wachten die ik vooraf geboekt had. Die was mooi op tijd en ook de terugreis verliep voorspoedig. Maik haalde me om 11 uur op bij het station en zo zat ik om 12 uur met mijn lunch in de tuin. De rest van de dag heb ik lekker in het zonnetje zitten lezen. Wetende dat het in Spanje inmiddels bewolkt en regenachtig was, voelde dat als een cadeautje.
Zondag
Het was minder weer, maar wel ideaal om dan alvast wat Bilbao content te kunnen uitwerken. Maar eerst ging ik zwemmen. Normaal op zaterdag, maar toen was ik nog niet thuis, dus ging ik op zondag. Was wel even lekker, want mijn benen deden nog steeds pijn van het vele lopen de afgelopen drie dagen. Kregen die een beetje rust. Naast het schrijven en de foto’s uitzoeken, las ik ook mijn boek uit: ’t Hooge nest. Een indrukwekkend waar gebeurd verhaal over een onderduikadres in de oorlog. Toch ben ik niet zo enthousiast als veel andere mensen, ik heb wel betere boeken over de oorlog gelezen. De manier van schrijven (alsof het een verslag is) sprak mij niet zo aan en er werden wat mij betreft teveel verschillende namen genoemd, waarvan je niet goed wist wie het waren en wat hun rol precies was in het verhaal. Desondanks was het verhaal natuurlijk wel aangrijpend. Maar ik zal niet snel zeggen: deze moet je lezen. Dan kun je beter voor “De keuze” van Edith Eger gaan. Dàt vond ik namelijk wel een fantastisch boek! Lifechangching zelfs wel.
