Foto weekoverzicht Judith #69 deel 2

Toen we de volgende ochtend wakker werden, zijn we eerst lekker gaan ontbijten. Croissantje met aardbeien jam, lekker kopje groene thee, wat fruit en yoghurt, heerlijk! Daarna hebben we de spullen ingepakt en bij de balie achtergelaten en zijn we te voet (met de jongste twee in de Jipfish bolderkar) Newcastle gaan verkennen. We liepen via Black Friars, een restaurant in een prachtig klooster, door Chinatown en kwamen tot slot aan in het centrum van de stad.

Shoppen!

Daar verdwenen we eerst in de grote winkel van Next. Dit is een leuke winkel met kleding voor kinderen en volwassenen. Wij hebben eigenlijk alleen voor de kinderen geshopt, en dat was al best een uitdaging. Lenthe verloor zich aan een vreselijke diadeem met witte vlecht van Elsa (Frozen) en was maar moeilijk te motiveren om zich daar los te rukken om kleren te passen. Yuren werd als een soort magneet aangetrokken door allerlei Spiderman shirts en bizarre speelgoedjes, waarvan hij elke 2 minuten kwam vragen of hij het mocht hebben. Fee maakte er een sport van om uit de bolderkar te klimmen en ondertussen was Sterre als een echte bijna-puber allerlei jurkjes uit de rekken aan het trekken die ze wilde passen. Maik en ik renden heen en weer in de winkel, enerzijds om de kinderen in de gaten te houden, anderzijds om ook nog wat kleren te vinden voor de kinderen. Na ongeveer een uur hadden we toch wel het een en ander kunnen vinden en kunnen we zeggen dat we best goed geslaagd zijn. Next is trouwens ook online te bestellen en ik heb gehoord dat ze ook vlot leveren. Ga ik in elk geval onthouden, want ze hadden er echt leuk spul (en betaalbaar!)

Lunch bij Jamie Oliver

Na dit shopavontuur waren de kindjes moe en moesten er 2 plassen. We besloten door te lopen naar een boekwinkel op Blackett street, Waterstone’s. Wij hebben de traditie om in ieder land waar we op vakantie zijn voor de kindjes een boek van een schrijver en illustrator van dat land te kopen. Dus ook in Engeland.

Nadat we geslaagd waren, zagen we tegenover deze boekwinkel het restaurant van Jamie Oliver. Het was precies lunchtijd en aangezien Jamie Oliver bekend staat om zijn goede gerechten en kindvriendelijkheid, leek het ons een perfecte plek voor lunch en een plaspauze. Dat bleek ook te kloppen.

De kindjes kregen al bij binnenkomst een “Little pack of fun” met allerlei knutsel en kleurdingen erin. Het eten was geweldig lekker, origineel en vooral gezond. De kinderen kregen in een soort weckpotje wat groente en fruit, wat ze zo leuk vonden dat ze er zowaar direct aan begonnen. Verder was het geen probleem dat ze af en toe even door de zaak renden. De zaak is ruim opgezet, dus je stoort niet snel andere gasten. Lenthe had zelfs al snel vriendjes gemaakt met een ander kindje.

De 7 bruggen

Na de lunch was het al een uur of 2 en hadden we nog maar weinig tijd. We moesten ons namelijk uiterlijk half 5 melden bij de boot voor de terugtocht. Ontzettend jammer, want ik had nog veel meer willen doen in Newcastle. Zoals het leuke openluchtmuseum Beamish bijvoorbeeld. Daar was het immers perfect weer voor. Nou ja, moeten we nog maar eens terug. We besloten naar het hotel te gaan om de spullen in de auto te zetten en nog even een tourtje te maken langs de 7 bekende bruggen van Newcastle. We ontdekten dat langs de kaai nog allerlei gezelligheid was op terrasjes, maar helaas hadden we geen tijd meer om daar van te genieten. Het was naar de boot ook nog een minuut of 20 rijden.

Terugtocht

Als een van de laatsten kwamen we aan boord met de auto. De controles vielen mee, we waren er vrij vlot doorheen. We waren eigenlijk blij dat we wat aan de late kant waren, anders hadden we waarschijnlijk veel langer moeten wachten. We installeerden ons weer op de hut, die beviel, want deze was wat groter dan op de heenweg.

We zaten nu ook op een ander schip, de Kings, en op de heenweg hadden we de Prinsess. Rond 6 uur gingen we ook dit schip verkennen en de kinderen wilden natuurlijk weer graag naar de kidzclub. Dit keer kon je daar ook schminken, wat Lenthe per se wilde. Het duurde nogal lang voor ze aan de beurt was, en daardoor misten we de eerste shift van het buffetdiner. Dat was balen, want we mochten echt niet meer naar binnen en moesten dus tot half 9 wachten op de 2e shift. Geen succes met 4 hongerige en vermoeide kindjes, maar we hebben het gered.

Dit keer was de zee rustiger, dus ik had geen last van beginnende zeeziekte en kon gewoon lekker eten. Na het eten doken we allemaal in bed en sliepen we zo. De kindjes waren inmiddels ook wat meer gewend en bovendien hartstikke moe. Voor we het wisten was het alweer ochtend en zaten we aan het ontbijt.

Om half 10 kwamen we aan in IJmuiden en dit keer waren we vlot van boord en konden we naar huis rijden. We kijken terug op een superfijne Magische Mini Cruise. We gaan zeker nog eens terug voor een langere tijd naar Engeland!

Bevrijdingsfestival

Terwijl we terugreden van IJmuiden naar Den Haag, kwam er weer allerlei mail binnen op mijn telefoon. Ik had een VIP uitnodiging om op in de VIP lounge van het Hilton in Den Haag bevrijdingsdag te komen vieren. Ik probeerde onderweg nog iemand te vinden die mee ging, maar dat lukte niet op zo’n korte termijn, dus ging ik maar alleen.

Maik was er ook met de kindjes, maar hij mocht niet naar binnen in de VIP lounge. Gelukkig kon ik wel naar hem zwaaien vanaf mijn zonnige plekje boven. Alles was goed verzorgd door Spark en Restaurant Pearl, de hapjes en drankjes waren heerlijk! Het uitzicht op het podium was perfect. En ik heb leuke gesprekken gevoerd met mensen die ik niet kende. Er waren ook wat BN-ers, zoals bijvoorbeeld Paul van Vliet.

Eigenlijk zou ik met Maik en de kinderen samen weer terug naar huis lopen, maar Maik stuurde mij een berichtje dat Yuren niet lekker was en ze eerder terug gingen. Toen ik een uur later ook thuis kwam, lag Yuren als een dood vogeltje op de bank en bleek hij koorts te hebben.

Weekend

Vrijdag kon ik niet zoveel, want Yuren was de hele dag ziek en lag op bed. De andere kinderen speelden lekker buiten en ik zat op ons terras wat te lezen. Aan het einde van de middag stond Yuren ineens naast me en zei: hoi mam, ik voel me weer beter hoor. Mag ik nu een ijsje? Dus kregen ze van mij een ijsje en was iedereen blij. Ik proostte met een wijntje op mijn vriendin Niky, die deze dag 40 werd (maar in Spanje vakantie vierde).

Zaterdag 

De dag erna was het al weer vroeg lekker op het terras. Er was een tafelpoppenkastje binnengekomen, waar de kinderen meteen mee gingen spelen (te koop in de webwinkel!). Ze gebruikten de Ostheimer diertjes als poppenkastpoppen en besloten een hele voorstelling voor te bereiden voor de binnentuin. Ze waren er zo een uur mee zoet. Helaas begon Lenthe daarna hangerig te worden en uiteindelijk bleek zij ook koorts te hebben. De rest van de dag klaagde ze over hoofdpijn, buikpijn en ijlde ze van de koorts.

Moederdag

Na een korte nacht, omdat Lenthe zo’n hoge koorts had en ook Fee en Yuren onrustig sliepen, was het moederdag. Lenthe leek ‘s morgens opgeknapt en was koortsvrij, dus ze had praatjes voor 10. Ik mocht niet naar beneden, maar rook de geur van verse croissants en verwachtte dat er een heerlijk ontbijtje voor me klaar zou staan. Toen ik eindelijk naar beneden mocht, bleek dit echter niet zo te zijn. De tafel was een bende. Ik moest mee de auto in, op weg naar een onbekende bestemming. Wat een verrassing!

Het werd het strand. Met een volgeladen bolderkar zochten we een mooi plekje uit, waar ik werd verrast met rosé bubbels, verse croissants, een heerlijke fruitsalade en Maik had zelfs aan bloemen gedacht. Van de kinderen kreeg ik zelfgeknutselde moederdagcadeaus. Het was zo leuk, ik heb echt genoten.

Na een paar uur strand begon het wat harder te waaien en werd de zon verraderlijk heet, dus gingen we terug naar huis. We hebben de hele middag lekker op het terras doorgebracht. Ik heb vooral woontijdschriften gelezen op de iPad. ‘s Avonds ging de barbecue aan en sloten we een fijne en zonnige week af met een wijntje.

Hadden jullie ook zo’n fijne zomerse week? Hoe was jullie moederdag?