Foto weekoverzicht Judith #290

Onze tweede vakantieweek in Tsjechië. We hebben weer veel mooie avonturen beleefd en gelukkig is het nog niet voorbij. We hebben nog tot en met vrijdag. We hebben het grootste gedeelte van de vakantie prachtig weer gehad. Alleen zondag was het wat minder en de voorspellingen zeggen dat maandag en dinsdag ook regendagen worden. Daarna weer prachtig. Zaterdag is het plan om weer naar huis te rijden. Maar eerst nog even verder genieten. Lees maar mee!

Maandag

We hadden prima geslapen in de accommodatie voor die dacht. Was maar €30 per kamer, spotgoedkoop dus. Ik ging eerst een rondje hardlopen. Dat viel nog niet mee. Het rondje dat ik had uitgekozen, bleek niet echt een pad, maar ging dwars door weilanden met nat hoog gras. Liep niet lekker. Ook was het best heuvelachtig. Daarna kwam ik op een weg waar keihard auto’s reden en eigenlijk geen ruimte was voor mij. Levensgevaarlijk dus. Na 5 km hield ik het voor gezien. Vervolgens reden we naar Olomouc. Daar hadden we gezien dat er een koffietentje was met de naam Café La Fee. Als je dan een dochter hebt die Fee heet, moet je daar natuurlijk gaan ontbijten. Het bleek een superleuk tentje, een beetje Frans bistro-achtig. Op de koffiekopjes stond Café La Fee en ik vroeg aan de eigenaar of ik er eentje kon kopen. Kreeg ik het gewoon zomaar mee! Superlief.

olomouc en omgeving

voorgevel cafe la fee

dekens cafe la fee

met gezin cafe la fee

limonade cafe la fee

Klimpark Velka Dohoda

Na het ontbijt liepen we een kledingwinkel binnen waar alles met 50% korting was. Onze kinderen houden allemaal van shoppen, óók Yuren, dus je snapt: wij waren daar wel even bezig. Uiteindelijk hadden we een tas vol spullen: jurken, rokjes, korte broeken en shirtjes. De volgende stop was een meer in de buurt van Olomouc: Podebrady. De jongste drie speelden in het meertje, Sterre naaide haar tas die een beetje stuk ging en Maik en ik zaten lekker in de schaduw. Helaas kwamen er steeds beestjes op ons lopen, waarvan we twijfelden of het teken waren. Later zei iemand dat het mogelijk een snuitkever was. Ik weet het niet, maar na een uur hadden we het wel gezien daar met die beesten. Dus zijn we snel de auto in gegaan en richting Boskovice gereden. We waren uitgenodigd om met de kinderen naar het park Vlenka Dohoda te gaan. Dit is een soort klimpark. Je kunt er ook zijlijnen. Fee en Lenthe stonden al heel snel boven te huilen, omdat ze bang waren. Dus moest er iemand van het park to the rescue komen. Toen ze het helemaal onder begeleiding hadden gelopen, vonden ze het zo leuk dat ze nog een keer wilden. Dus ging Maik mee. Gelukkig ging het toen een stuk beter. Sterre en Yuren gingen als een speer. Later gingen ze ook nog ziplinen. Behalve Fee (die mocht niet) en ik (want ik ben geen held met hoogtes).

meer prodebrady

Sterre helpt Fee klimpark

Velka dohoda klimpark tsjechie

Fee klimmen

Hotel Slavia

Na het klimpark reden we door naar Hotel Slavia in Boskovice. Hier slapen we drie nachten (ook op uitnodiging). We hebben een fijne familiekamer met een slaapbank voor de oudste twee, twee losse bedde voor de jongste twee en een tweepersoonsbed op een eigen kamer voor Maik en mij. We aten ook in het hotel, we hadden geen zin meer om nog weg te gaan. Dat was trouwens gewoon lekker, Maik en ik aten zalm, Fee en Lenthe pasta en Yuren en Sterre kipschnitzel.

Dinsdag

We ontbeten in het hotel en begonnen daarna aan een wandeling bergop naar de kasteelruïne van Boskovice. De kinderen liepen allemaal te mopperen, want hoe had ik kunnen bedenken om dat te gaan doen op zo’n bloedhete dag. Het was ook inderdaad heel erg warm, over de 30 graden. Met regelmatig stoppen kwamen we na zo’n 30 minuten klimmen toch aan bij het kasteel. We kochten kaartjes en kregen een boekje mee met uitleg in het Engels. Dat was leuk. Je kon goed zien wat alles was geweest in het kasteel en er stond ook een kleine replica. Vanaf het kasteel had je een prachtig uitzicht en zo zagen we een groot buitenzwembad liggen. Daar wilden de kinderen wel heen!

kasteelruine boskovice

Western Park Boskovice

Toch stond er nog eerst iets anders op de planning: een Western Park. Dit park zit hier vlakbij en alles is in stijl van het Wilde Westen gemaakt. Er zijn shows met paarden en toneelstukken. Dat laatste was voor ons lastig te begrijpen, omdat alles in het Tsjechisch was. Verder konden de kinderen paardrijden, boogschieten, goud scheppen, schat zoeken, met geitjes wandelen, dat soort dingen. Enige jammere was: alles wat je in het park wilde doen, moest je ook weer voor betalen. Verder was het wel heel leuk, maar we hebben dus niet alles gedaan, want steeds 4 x €2,50 tikt toch wel aan.

stenen kijken western park

in het zand naar schatten

Yuren boogschieten

The Blue Queen

Na het park gingen we richting het zwembad was we vanaf het kasteel hadden gezien. Helaas was het er echt heel erg druk, dus we besloten, tot teleurstelling van de kinderen, toch niet naar binnen te gaan in het kader van corona. In plaats daarvan reden we nog even naar de Joodse begraafplaats en vervolgens langs wat restaurantjes, om te kijken waar we zouden gaan eten. Het werd The Blue Queen, waar we leuk buiten konden zitten en we van de hele vakantie tot nu toe het allerlekkerst gegeten hebben! Toen we net klaar waren begon het ineens te onweren, waaien en regenen, dus we waren blij dat we naar het hotel terug konden. Daar gingen de kinderen nog een stukje van Harry Potter kijken of de telefoon van Sterre en ben ik al voor tienen in slaap gevallen. Ik had het blijkbaar nodig.

joodse begraafplaats boskovice

Blue Queen restaurant

Woensdag

Na een benauwde nacht waarin ik vaak wakker werd, stond ik om 7 uur op om te gaan douchen. Het was nog flink bewolkt, maar opnieuw heel erg warm. Dat trok later bij. Na het ontbijt gingen we terug naar het zwembad van de dag ervoor, Cervenka. Zo vroeg in de ochtend was er nog bijna niemand, en dus konden we nu wel naar binnen. De kinderen hadden in 3 seconden hun kleren uit (ze kunnen het wel!) en lagen al in het bad. Honderd keer van de glijbaan af, Fee in het peuterbadje. Dikke pret. Zelf ging ik baantjes trekken in het grote zwembad. Daar was het water erg koud in het begin, maar je raakte er vanzelf aan gewend.

kids spelen zwembad

Zwembad cervenka boskovice

Grotten

We dronken daarna koffie bij Marky’s Coffee (uiteraard met taart) en reden vervolgens naar de Moravische Karst. Dat is een natuurgebied op ongeveer 30 minuutjes rijden. Er zijn 5 grotten en een enorme kloof, die je kunt bezoeken. Helaas was de meest spectaculaire grot uitverkocht voor de rest van de dag. Dus zijn we naar de iets minder spectaculaire Katherine’s grotten gegaan. Ik vond dat zelf een beetje tegenvallen. Het was een korte tocht, ongeveer 30 minuutjes maar, en alles in het Tsjechisch. Daarna zijn we naar de top van de kloof gereden en daarna nog even naar een restaurantje, Comfy Coffee, waar we een soepje met een broodje hebben gegeten. Was prima.

taart bij Markys coffee boskovice

grotten Katherina

grot moravische karst

grot katherina moravische karst

Macocha kloof

Meer ostrov

limo homemade tsjechie

Donderdag

Tijd om Boskovice te verlaten en door te rijden naar een plaatsje met de naam Kutna Hora. Tot hilariteit van de kinderen natuurlijk. Onderweg hadden we twee stops gepland. De eerste was in Nove Mesto na Morave. Hier dronken we koffie boven op een berg bij een M&A Bu cafe. Dat plekje vinden was nogal een toestand. We hadden het ingevoerd op de navigatie en kwamen ergens op een industrieterrein terecht, waar wel borden stonden, maar geen koffietentje te vinden was. Uiteindelijk ben ik gaan rondlopen en vond ik, achter een bedrijf, een hek en als je daar doorheen ging kwam je er. Het bleek supermooi te liggen, maar was dus wel moeilijk te vinden. Niet zo vreemd dus dat we de enige klanten waren 😉 Het uitzicht was schitterend!

sterre met iceteakoffie met kokostaart

Nudistenstrand

Daarna reden we door naar een willekeurig strandje aan een meer wat ik op Google maps had gevonden. Dan konden de kinderen nog even zwemmen voor we weer een stadje doorgingen, was het plan. We parkeerden de auto op een grasveld waar meer auto’s stonden. Er kwamen ondertussen steeds meer auto’s waar telkens alleen maar mannen uit stapten. Dat vonden we al wel een beetje vaag. Maar goed, wij de strandtas met handdoeken en zwemspullen gepakt en op pad richting het strandje. Het was nog ongeveer 1 km lopen. De wandeling bleek ook wat raar: het ging door een bos en hoog gras en er was niet echt een duidelijk pad. Er stond ook niks aangegeven. Maar ondertussen werden we toch af en toe ingehaald door een man, dus het zou wel goed zijn, dachten we. Tot we het meertje naderden en door de bomen heen alleen maar blote mannen zagen staan en liggen. Bleek het een nudisten-homo strandje! We besloten rechtsomkeert te maken, wat de jongste meisjes niet snapten: dat geeft toch niks, dat die mannen bloot zijn? We kunnen daar dan toch wel gewoon zwemmen? Ik was na afloop wel 8 muggenbulten rijker, allemaal zo groot als een bierviltje.

knevelhuis kutna hora

lego museum kutna hora

lego museum koffietentje

Kutna Hora

Na nog een uurtje rijden kwamen we aan in Kutna Hora. Eerst bezochten we het knekelhuis, het legomuseum en aten we een ijsje. Daarna reden we door naar hotel Medinek, waar we een mooie familiekamer geboekt hadden. Dit hotel zit in het centrum en parkeren + ontbijt zit bij de prijs inbegrepen. Nadat we de spullen op de kamer hadden gezet, liepen we zo het centrum in. Het is een leuk centrum, met toffe winkeltjes en gezellige straatjes. Eten deden we bij restaurant V Ruthardce, een restaurant met een Middeleeuwse look & feel en een heerlijke tuin met speelmogelijkheid voor de kinderen. Daarna waren de kinderen moe. Ze zijn momenteel helemaal in de ban van Harry Potter en kijken elke dag via de telefoon van Sterre een Harry Potterfilm. Dat wilden ze nu ook. Wij vonden het prima. Zelf gingen we nog even de St. Barbara Kathedraal bekijken en koffie drinken op het plein bij het hotel. Best fijn dat zulke dingen af en toe kunnen, nu Sterre zo groot is.

chocolade museum kutna hora

binnen in choco museum kutna hora

uitzicht plein kutna hora vanafhotel

view kathedraal kutna hora

st barbara kathedraal

sterre en yuren juli 2020

tuin restaurant V Ruthardce

Vrijdag

Ik was, zoals altijd, alweer vroeg wakker en besloot maar weer eens te gaan hardlopen. Dat had ik al 3 dagen niet meer gedaan, omdat er niet echt een fijne plek was om te rennen in Boskovice. De omgeving was daar of heel stijl, of het was een drukke weg met auto’s. Maar in Kutna Hora had ik een vlak stuk gevonden door de stad. Daarna gingen we ontbijten en het stadje nog even in. Ik wilde limonadesiroop kopen. Ze hebben hier haast in elk restaurant homemade limonade, maar dat wordt gemaakt van siroop in speciale smaken. Hier was een winkeltje die ze verkocht, dus hebben we oa de smaken munt, lemon, duindoorn en tijm meegenomen. Daarna aten we een ijsje bij een populaire ijssalon, waar ze smaken hebben als pindakaas en maanzaad-biet. Heerlijk!

sunrise karlsbrug

Praag

Daarna gingen we de auto in richting Praag. Na een uurtje waren we er. We konden al in het appartement, waar een parkeerplek bij zat, dus dat leek ons een prima plan. Nadat we de koffers naar boven gesjouwd hadden, gingen we lopend de stad in. We liepen naar Petrin heuvel en kwamen langs de Praagse Burcht, het Gouden straatje, een speeltuin bij Novy Svet, Mala Strand en nog meer leuke plekjes. We aten Trdelnik, een Tsjechische zoete lekkernij en pasta als avondeten. Uiteindelijk hadden we 15 km gelopen en was iedereen bekaf. We zijn dan ook op tijd gaan slapen.

tredlenik eten

golden lane

wandelen petrihn heuvepraag karsbrug

Zaterdag

Ik stond om 5 uur op, want ik wilde de zonsopkomst zien bij de Karlsbrug. Sterre ging met me mee. Het was ongeveer 20 minuutjes lopen, we waren perfect op tijd. Bizar om deze brug, die de dag ervoor nog heel druk was, nu zowat leeg te zien. We hebben heel veel foto’s gemaakt. Wat ik grappig vond, was dat ik ook het huisje zag waar ik 30 jaar geleden op de foto stond. Sterre heeft een foto van mij gemaakt voor dat huisje en ik heb ze naast elkaar gezet. Niks veranderd toch? Daarna gingen we ontbijten bij Chloe cafe, op 4 minuutjes lopen van ons appartement. Wondr Amsterdam is er niks bij, dit is een heel tof instagrammable café. We hebben er heerlijk ontbeten.

chloe cafe praag view

chloe cafe praag

Field

Daarna liepen we via de astronomische klok naar de Joodse Begraafplaats, die was helaas op zaterdag dicht. Dan maar een rondje door de Joodse wijk. Om half 2 moesten we ons melden bij restaurant Field. Dit restaurant heeft een Michelenster en ik had er gereserveerd. Hier in Tsjechië is dat nog enigszins betaalbaar, dus het leek ons leuk om dat met de kinderen te doen. Vervolgens gingen we shoppen, maar dat was een gekkenhuis. De jongste drie liepen steeds tikkertje en verstoppertje te doen tussen de kledingrekken, dus we waren er snel klaar mee. Het was duidelijk even tijd voor rust, dus gingen we terug naar het appartement. We waren ondertussen ook aan het wassen, dus het kwam ook wel goed uit. Helaas voelde Maik zich daarna ineens niet zo lekker. Dus hij heeft een poos op bed gelegen. Daardoor ging mijn plan om te gaan zwemmen bij een meertje net buiten Praag niet door. Uiteindelijk zijn we ‘s avonds nog even weggegaan, naar een superleuke Foodtruck omgeving: Manifest Market. Heel hip, de kinderen vonden het ook leuk. We aten een frietjes, hamburger en nachochips en gingen daarna lekker slapen.

manifesto praha

manifesto praag

maniefesto jammer

Zondag

Ik begon de ochtend met een rondje hardlopen van 7 km door Praag. Niet zo’n leuk stuk trouwens, door de stad, constant stoplichten. Maar ik ben geweest. Daarna ontbeten we in het appartement en reden we naar Theresiënstad. Ook daar was ik als puber al eens geweest, met de middelbare school, maar ik wist er niet zoveel meer van. Toen ik er eenmaal rondliep, kwam er wel vanalles boven. Heel indrukwekkend allemaal, het had nu meer impact op me dan nu. De kinderen vonden het ook heftig. Sterre was vooral onder de indruk van een foto met kinderen die richting de gaskamer liepen, dat vond ze zò erg. Ook Fee stelde allerlei vragen. Aan het einde moesten we nog een 500 meter lange gang door. Ik ben een beetje claustrofobisch aangelegd, dus ik voelde enige weerstand, maar Fee sleepte me er met haar praatjes doorheen. Met 7 minuten waren we erdoor. Die gangen zijn in totaal 22 km lang, ze liggen helemaal onder het complex, echt heftig.

ghetto museum tezerin

trap met kindertekeningen

arbeit macht frei

bedden tezerin

wastobbe tezerin

Litomerice en Melnik

Na deze heftige ochtend reden we naar Litomerice, om op het plein wat te drinken en een wafel te eten. Vervolgens reden we naar Melnik, om het chateau te bezoeken. Helaas begon het ontzettend te regenen en onweren en wilde niemand de auto meer uit. Ik besloot de klim naar boven dan maar alleen te maken, maar ben niet uitgebreid het chateau in geweest. Heb wel even kort op de binnenplaats gekeken en 2 flessen wijn gekocht. Vanaf het chateau had je een prachtig uitzicht, maar met regen en bewolking zijn de foto’s toch minder mooi dan met zonnig weer. We besloten dan maar een leuk restaurant in Praag te zoeken, wat we vonden ergens op een berg buiten de stad, Na Kopci. We hebben heel lekker gegeten. Morgen trekken we weer verder, we hebben nog een paar dagen. Helaas hebben we 2 dagen heel slecht weer, dus even kijken wat we gaan doen met al die regen!

Litomerice

overzicht vanaf kasteel melkin

fles wijn chateau melkin

na kopci uitzicht

Na kopci tafels

Vorig artikelPersonello fotokussen: een origineel kraamcadeau
Volgend artikelFoto weekoverzicht Judith #291
Judith van Wijk
Judith in 't kort: Vrouw, 47, mama van Sterre (2007), Yuren (2010), Lenthe (2012), Fee (2015). Sproeten, klein, bang van honden, gaat (te) graag uit eten, drinkt (te) graag rode wijn, verslaafd aan haar iPhone (ik geef het toe), zou graag veel meer boeken lezen (maar geen tijd), hart op de tong, onderwijsadviseur, zelfontplooiing, houdt van roze, heeft twee linkerhanden (maar knutselt heel graag met de kinderen), kan niet zingen (maar doet dat wel graag), heeft een stappenteller omdat ze anders teveel op de bank zit, zou vaker op vakantie willen, kookt het liefst liflafjes (en baalt dat de kinderen dan de helft niet lusten) en is een redelijke gadgetfreak. Judith professioneel: Judith is gediplomeerd leerkracht, pedagoog en onderwijsadviseur. Haar kracht is het verbinden, overtuigen en enthousiasmeren van mensen. Als moeder van 4 kinderen is ze natuurlijk ook ervaringsdeskundige als het gaat om opvoedingsvraagstukken. Dankzij haar reislust heeft zij veel ervaring op het gebied van reizen in het algemeen en reizen met kinderen. Haar expertise deelt zij op haar blog. Vanuit deze expertise ontwikkelde zij ook diverse planners (gezinsplanners, huiswerkplanners en reisplanners) die in Nederland en België veelvuldig verkocht worden.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in